Tussen Oud & Nieuw en Kerst

Een ruzietje hier, een wrijvinkje daar en zo af en toe een beetje een onbestemd gevoel. Dat is, buiten een hoop gezelligheid met allemaal hele lieve en leuke mensen, wat mij overviel in de afgelopen periode tussen Kerst en Oud&Nieuw. Een beetje reflectie op die momenten van onwennigheid leek me geen kwaad te kunnen.

Onder de Kerstboom en met de champagne in aantocht kon ik in mijn overpeinzingen in ieder geval steunen op gedachtegoed zoals eerder in 2018 opgedaan. Meer dan bruikbaar gedachtegoed in mijn geval, wat gedragseconomen en Nobelprijswinnaars Daniel Kahneman & Richard Thaler hebben aangedragen. Met name daar waar Kahneman aantoont dat we in ruim 95% van ons functioneren bij voorkeur handelen vanuit ons reptielenbrein. Vanuit lekker easy-going op de automatische piloot sudderen, gewoontedieren als we zijn.

Juist dat van in mijn vaste gewoontes zitten, bedacht ik me, was tijdens de feestdagen behoorlijk verstoord. Weg was dat aangename ritme van dagelijkse routines als gesprekken met klanten voeren, presentaties en masterclasses verzorgen, campagnes bedenken en pitches voorbereiden.

In plaats daarvan nu ineens thuis in overleg over hoe laat op bezoek bij m’n schoonmoeder, over wanneer naar mijn ouders en over het al of niet langsgaan bij broers, zussen of vrienden. En over bij wie dan eerst langs en over of ik er hier of daar wellicht ook onderuit zou kunnen komen… :-)

Mijn kerstreces bleek vooral een periode van andere dingen doen dan ik gewend was. Iets wat nog niet bleek mee te vallen voor het gewoontedier in mij. Wel fijn om even rustig de tijd te hebben gehad, om eens stil te hebben gestaan bij wat een andere omgeving zoal van je vraagt.

Waarbij ik me, aangekomen in de eerste dagen van het nieuwe jaar, bedacht dat reflectie op het reptielenbrein tussen Kerst en Oud&Nieuw best aardig is. Maar dat diezelfde reflectie me beduidend meer oplevert als ik dat doe tussen Oud&Nieuw en Kerst.